پیش‌بینی انجام خودآزمایی سرطان پستان در نمونه‌ای از دانشجویان پرستاری و مامایی شهر قم با استفاده از مدل اعتقادی بهداشتی

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در زنان است. خودآزمایی پستان، ماموگرافی و معاینات کلینیکی پستان، سه روش مؤثر برای پیشگیری ثانویه این بیماری است. مطالعه حاضر با هدف پیش‌بینی انجام خودآزمایی پستان در دانشجویان پرستاری و مامایی شهر قم با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به‌صورت توصیفی- مقطعی بر روی دانشجویان رشته پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم و دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم از اسفندماه سال 1391 تا خردادماه سال 1392 انجام شد. تعداد 113 دانشجو به روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای وارد مطالعه شدند. به‌منظور ارزیابی شرکت‌کنندگان، از پرسشنامه فارسی مدل اعتقاد سلامتی Champion استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و رگرسیون لجستیک در سطح معنی‌داری 05/0 صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین سنی 113 دانشجوی تحت مطالعه 7/3±5/22 سال بود. از این تعداد 54% دانشجویان رشته مامایی و 46% رشته پرستاری بودند. 2/63% از دانشجویان خودآزمایی پستان را انجام دادند و در 8/36%، خودآزمایی پستان به‌طورکلی انجام نشد. بین سازه‌های حساسیت درک‌شده، موانع درک‌شده و خودکارآمدی در افرادی‌که خودآزمایی را انجام ندادند با افرادی‌که انجام دادند، اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05/0p<). در زمینه پیش‌بینی انجام خودآزمایی پستان نیز تنها سازه حساسیت درک‌شده و خودکارآمدی در انجام خودآزمایی نقش داشت. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد خودکارآمدی و حساسیت درک‌شده، مهم‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های انجام خودآزمایی پستان هستند. بنابراین می‌توان در برنامه‌های آموزشی با افزایش خودکارآمدی، مهارت‌آموزی و ایجاد احساس خطر بیشتر، میزان انجام خودآزمایی پستان را افزایش داد.